Η ευλογημένη απάντηση

×

Του Αλέξη Σπυρόπουλου.

Το 2006 ήταν μικρούλης, 19 ετών. Ενας αναπληρωματικός-ατραξιόν πίσω από τον Κρέσπο, τον Κρους, τον Σαβιόλα. Φορούσε το νούμερο της ηλικίας του, το "19". Το "10" το είχε, ακόμη, ο Ρικέλμε. Το 2010 ήταν ήδη ο καλύτερος παίκτης στον κόσμο, είχε προλάβει να πάρει την πρώτη Χρυσή Μπάλα. Πήγε στη Νότια Αφρική με το "10", και δεν έκανε ούτε γκολ. Το 2014, με περισσότερες Χρυσές Μπάλες στη συλλογή, ήταν ο ηττημένος του τελικού με το βραβείο του κορυφαίου ποδοσφαιριστή της διοργάνωσης στα χέρια. Μια "αδειανή" εικόνα. Το 2018 έφυγε καταρρακωμένος, από τον γύρο των "16". Το 2022, πάρει δεν πάρει το Παγκόσμιο Κύπελλο, ο Λέο Μέσι κάνει το καλύτερο Παγκόσμιο Κύπελλο.

Η ευλογημένη απάντηση

Οφείλεται σε δύο πράγματα που συνέβησαν, ένα πριν το Κατάρ και ένα μέσα στο Κατάρ. Πριν το Κατάρ, ήταν η δική του πνευματική προπόνηση. Η νοητική επεξεργασία. Η συνειδητοποίηση. Τι έρχεται εδώ, να κάνει. Μέσα στο Κατάρ, είναι η ροή των παιγνιδιών που του βρήκε τον πιο κατάλληλο παρτενέρ. Μια συζήτηση που ταλαιπωρούσε την Αργεντινή και τον Μέσι, επί χρόνια. Ποιος; Ο Αγουέρο, ο Ιγουαίν, ο Ντιμπάλα, ο Λαουτάρο (Μαρτίνες), ο Ντι Μαρία, ο Τέβες, ο Μιλίτο, ο Λαβέτσι. Η πιο πειστική απάντηση ever, η ευλογημένη απάντηση, ήλθε με τον Χουλιάν Αλβαρες.

Φρέσκα κύτταρα, η πείνα του new kid, η ορμή ενός 22χρονου, η δυνατότητα να υπερκαλύψει ευρύτερο επιθετικό πλάτος, να οδηγήσει τη μπάλα σε κάθετη κατεύθυνση, να πρεσάρει, να παίξει συνδυαστικά, να είναι και σέντερ-φορ τη στιγμή που πρέπει να είναι ο σέντερ-φορ, να εκτελεί με δυναμισμό. Ο Ζιρού το 2018 στη Μόσχα έγινε παγκόσμιος πρωταθλητής, όπως και ο Γκιβάρς' το 1998 στο Παρίσι, δίχως να βάλει (μολονότι το "9" της παγκόσμιας πρωταθλήτριας) ούτε ένα γκολ. Ο Μ'Μπαπέ εκεί και τότε, ούτε καν εικοσάχρονος, το βίωσε αυτό το μάθημα. Τι έχει σημασία στο Παγκόσμιο Κύπελλο, τι δεν έχει. Τι είναι αυτοσκοπός, τι δεν είναι.

Ο Μέσι πήρε το μάθημα σε προχωρημένη ηλικία, εξ αποστάσεως. Απενοχοποιήθηκε σε αυτά τα τελευταία χρόνια, εντελώς. Εξι ματς της Αργεντινής στο Κατάρ, έξι ματς της Γαλλίας στο Κατάρ, ούτε μια φορά δεν...συλλάβαμε τον Μέσι ή τον Μ'Μπαπέ να κοιτάζουν τους αριθμούς τους και να παίζουν γι' αυτούς. Φτάνουν, και οι δύο, στο έβδομο παιγνίδι τους. Ενόσω είναι ολοφάνερο ότι παίζουν μόνο για τον κοινό στόχο, συγχρόνως έβγαλαν κιόλας τους καλύτερους ατομικούς αριθμούς τους. Την Κυριακή, ανεξαρτήτως αποτελέσματος, ο ένας παραδίδει (τη μετεξέλιξη του ποδοσφαίρου) στον άλλον.

Η τελετή διαδοχής θα είναι, υποψιάζομαι και προσβλέπω, μία δική τους αγκαλιά.