Η... βολική ήττα της Ισπανίας και η τεχνολογία που πρέπει να δείχνει ότι το ποδόσφαιρο γίνεται πιο δίκαιο!

×

Του Κώστα Ψάρρα.

Δύο μεγάλα θέματα που έχουν απασχολήσει το ποδόσφαιρο και όχι μόνο, αναδείχθηκαν το βράδυ της Πέμπτης στο πανέμορφο Khalifa International stadium, κλέβοντας τη… δόξα από την εκπληκτική εναλλαγή συναισθημάτων που είχαμε στα ματς της Ισπανίας με την Ιαπωνία και της Γερμανίας με την Κόστα Ρίκα.

Ιαπωνία - Ισπανία

Το πρώτο είναι η «αιώνια» κουβέντα για το αν μία ομάδα μπαίνει στο γήπεδο σε μεγάλο τουρνουά, έχοντας στο μυαλό της το να διαλέξει αντίπαλο. Δεν θα βρούμε πολλές περιπτώσεις που κάποιος θα το παραδεχτεί ακόμη κι αν αυτό είναι εξώφθαλμο. Η ισπανία γνώριζε πριν το ματς ότι για να μείνει εκτός συνέχειας θα πρέπει οι Γερμανοί να χάσουν από την Κόστα Ρίκα και να μην διεκδικήσουν τις πιθανότητες πρόκρισης. Στην πραγματικότητα, βάση και της εικόνας των Κοσταρικανών στον αγώνα της πρεμιέρας τους όταν έχασαν με κάτω τα χέρια από την Ισπανία, ο Λουίς Ενρίκε δεν είχε λόγους να ανησυχεί ότι μπορεί κάτι τέτοιο να συμβεί. Ακόμη και όταν η Κόστα Ρίκα έκανε ανατροπή, όλοι ήξεραν πως τα «πάντσερ» θα βρουν τον τρόπο να πάρουν τη νίκη, όπερ και εγένετο.

Το θέμα δεν είναι τι έκαναν οι Γερμανοί αν και ο αποκλεισμός τους αποτελεί τη μεγάλη έκπληξη του τουρνουά, αλλά αν οι Ισπανοί διάλεξαν το… μονοπάτι που δεν θα τους φέρει (πιθανότατα) τη Βραζιλία στα προημιτελικά. Εικάζω ότι κανείς από την Ισπανία δεν μπήκε στο γήπεδο έχοντας στο μυαλό του την ήττα, αλλά όταν οι συνθήκες διαμορφώθηκαν τόσο… βολικές που τους έφερναν σε, θεωρητικά, πιο εύκολες διασταυρώσεις, αποφάσισαν να πάρουν τον δρόμο της ήττας και να φύγουν χαρούμενοι από το Khalifa. «Μπόνους» για τους Ίβηρες ήταν και το ότι με την… επιλογή αυτή άφηναν εκτός τους Γερμανούς, με τους οποίους ποτέ δεν είχαν και τις καλύτερες σχέσεις. Κι εμείς στη θέση τους το ίδιο μονοπάτι θα ακολουθούσαμε κι ας μας έβγαζε στο τέλος σε αδιέξοδο (το έχει κάνει η Εθνική ομάδα μπάσκετ χωρίς μεγάλη επιτυχία).

Το δεύτερο θέμα είναι πιο σημαντικό γιατί αποτελεί ένα… αγκάθι στη νέα εποχή του ποδοσφαίρου. Η τεχνολογία έχει μπει στη ζωή μας και καλώς έχει μπει, για να προσφέρει την ποδοσφαιρική δικαιοσύνη σε φάσεις που το γυμνό μάτι αδυνατεί να δώσει τη λύση. Κι όμως την Πέμπτη είδαμε μία περίπτωση offside στο Κροατία – Βέλγιο που τα μάτια μας δεν μπορούν, ούτε μετά τη χρήση της τεχνολογίας, να δουν τη δικαιοσύνη. Το βράδυ στο Ιαπωνία – Ισπανία τα μάτια μας είδαν την μπάλα να περνάει εκτός στο γύρισμα του Μιτόμα (είναι δεδομένα ο game changer του φετινού Μουντιάλ αφού η είσοδός του και στο ματς με τη Γερμανία ήταν αυτή που έφερε την ανατροπή) αλλά η τεχνολογία μας ΕΙΠΕ ότι δεν είχε βγει.

Αν θέλουν η FIFA και η UEFA να προσφέρουν αξιοπιστία στο κοινό γιατί σε αυτό απευθύνονται και αυτό αγοράζει το προϊόν που προσφέρουν, οφείλουν να το πείθουν σε όλες τις περιπτώσεις ότι το VAR δεν μπορεί να κάνει λάθος. Αλλά για να συμβεί αυτό οφείλουν να του δείχνουν εικόνες που δεν θα το κάνουν πιο καχύποπτο. Χθες, ακόμη κι αν πάρουμε ως δεδομένο ότι η μπάλα για χιλιοστά ακούμπαγε στη γραμμή, μας έδειχναν replay που φαινόταν να έχει βγει ολόκληρη εκτός και μας ΕΙΠΑΝ ότι το γκολ μετράει. Η τεχνολογία στο ποδόσφαιρο ήρθε για να μας δείχνει την αλήθεια και μέχρι να τα καταφέρει, η αμφισβήτηση για το VAR θα είναι αντίστοιχη με την αμφισβήτηση που υπάρχει στην κρίση του διαιτητή.